Mysz C3, C3H Heston, C3H/HeJ

Nomenklatura: C3H/HeJ

Typ: wsobny

Istotna uwaga:Szczep ten nie przenosi wirusa mysiego nowotworu sutka (MMTV). Linia jest homozygotyczna pod względem allelu zwyrodnienia siatkówki Pde6brd1, a także wadliwego allelu odpowiedzi lipopolisacharydu Tlr4Lps-d oraz inwersji chromosomalnej znajdującej się na chromosomie 6. Alternatywną wersją tego szczepu jest linia z numerem seryjnym: 003648, C3Sn.BLiA-Pde6b+/DnJ.

Pochodzenie: Szczep rodzicielski C3H został opracowany przez LC Strong w 1920r. poprzez skrzyżowanie samicy albinosa Bagg z samcem DBA, po czym przeprowadzono selekcję młodych pod kątem wysokiej częstości występowania guzów sutka (L.C. Strong, 1935). Ta wysoka zachorowalność wynikała z egzogennego wirusa mysiego nowotworu sutka (MMTV), który jest przenoszony przez mleko matki. Jackson Laboratory utrzymuje cztery podszczepy: C3H, C3H/HeJ (nr: 000659), C3H/HeOuJ (nr: 000635), C3HeB/FeJ (nr: 000658) oraz C3H/HeSnJ (nr: 000661), które są obecnie wolne od egzogennego wirusa MMTV. Myszy C3H/HeJ oraz C3H/HeOuJ były wcześniej nosicielami MMTV, ale w 1999r. zostały na nowo pozyskane (podczas planowanych zmian w celu poprawy ogólnego stanu zdrowia myszy), a wirus ten nie został ponownie wprowadzony. Podszczepy C3H/HeJ oraz C3H/HeOuJ zostały rozdzielone w 1952 roku i są genetycznie bardzo do siebie podobne. Jednak w latach 1960-1968r. spontaniczna mutacja wystąpiła tylko w szczepie C3H/HeJ w locus odpowiedzi lipopolisacharydu (mutacja w genie receptora 4 Toll-like, Tlr4Lps-d), co uczyniło myszy C3H/HeJ opornymi na endotoksynę, podczas gdy pozostałe trzy szczepy C3H są wrażliwe na endotoksynę.

Opis szczegółowy: Myszy C3H/HeJ są wykorzystywane jako szczep do ogólnego przeznaczenia w wielu różnych obszarach badawczych, w tym w procesach dotyczących nowotworów, immunologii oraz stanów zapalnych, fizjologii czuciowo-nerwowej i sercowo-naczyniowej. Myszy C3H/HeJ, a także wszystkie pozostałe podszczepy Jacksona są homozygotyczne pod względem mutacji 1 zwyrodnienia siatkówki (Pde6brd), która powoduje ślepotę wraz z wiekiem odsadzenia, a także brak allelu nob5 Gpr179 (Chang, 2015). U myszy C3H/HeJ powszechnie występują białe plamki na podbrzuszu, których fenotyp waha się od kilku białych włosów do wyraźnie widocznej plamki. Istnieje u nich również wysoka częstość występowania zmian tzw. wątrobiaków (prawdopodobieństwo 72-91% u samców w wieku 14 miesięcy oraz 59% u dziewiczych samic i 30-38% u samic rozrodczych). Pomimo braku egzogennego wirusa mysiego nowotworu sutka (MMTV), u dziewiczych samic oraz samic rozrodczych nadal mogą rozwijać się niektóre nowotwory sutka w późniejszym życiu. Myszy C3H/HeJ karmione dietą miażdżycogenną (zawierającą: 1,25% cholesterolu, 0,5% kwasu cholowego oraz 15% tłuszczu) nie wykazują zmian miażdżycowych aorty w przeciwieństwie do kilku wysoce podatnych szczepów myszy (np. C57BL/6J, nr: 000664 lub C57L/J, nr:000668 czy C57BR/cdJ, nr: 000667, a także SM/J, nr: 000687). Ponadto, myszy C3H/HeJ spontanicznie rozwijają łysienie plackowate (AA) z częstością osiągającą około 0,25% do 5 miesiąca życia. U starszych myszy (w wieku 12-18 miesięcy) odnotowywane są częstości występowania sięgające około 20%. Z kolei u samic w wieku 3-5 miesięcy może rozwinąć się AA, natomiast u samców ten proces jest opóźniony o 6 miesięcy. Łysienie plackowate można wywołać chirurgicznie poprzez przeszczepienie małego kawałka skóry od starszego zwierzęcia z AA na młodszego, izogenicznego biorcę C3H/HeJ.

Spontaniczna mutacja występująca u myszy C3H/HeJ w tzw. locus odpowiedzi lipopolisacharydu (a następnie zidentyfikowana jako mutacja w genie receptora 4 Toll-like, Tlr4Lps-d), czyni myszy C3H/HeJ opornymi na endotoksynę. Te same myszy (Tlr4Lps-d) są bardzo podatne na zakażenie bakteriami Gram-ujemnymi, takimi jak Salmonella enterica. Myszy zakażone Salmonellą wykazują opóźnioną produkcję chemokin, a przy tym również upośledzony proces wytwarzania tlenku azotu oraz osłabioną odpowiedź immunologiczną. Wydaje się, że śmiertelność u zakażonych myszy wynika ze zwiększonego wzrostu bakterii w sieci komórek Kupffera znajdujących się w wątrobie (Vazquez-Torres i wsp., 2004). Podszczep C3H/HeJ jest homozygotyczny pod względem inwersji na chromosomie 6 (symbol: In(6)1J). Inwersja ta obejmuje 20% chromosomu 6 pomiędzy D6Mit124 (~30.3 cM) oraz D6Mit150 (~51.0 cM), ale nie wykazuje żadnego konkretnego fenotypu. Wyniki badań przesiewowych innych podszczepów linii C3H, a także kriokonserwowanego zasobu z C3H/HeJ sugerują, że mutacja ta powstała po 1952 roku. Z kolei spontaniczna mutacja powodująca tzw. wyładowania impulsowe i falowe (SWD-1) (Gria4spkw1) jest obecna w C3H/HeJ, ale nie występuje w C3HeB/FeJ. Myszy homozygotyczne pod względem tej mutacji wykazują niewielką częstość występowania napadów nieświadomości. Szczep ten jest również homozygotyczny pod względem hipomorficznego allelu w Pcnx2, który jest wynikiem insercji IAP i tłumi nasilenie fenotypu napadów nieświadomości wywołanego poprzez Gria4spkw1 (Frankel et al., 2014).

Kod JAX™: 000659

Więcej informacji o szczepie na stronie JAX.

Uwaga: Jedynie firma The Jackson Laboratory oraz Charles River w Europie i Japonii utrzymują kolonie szczepów myszy JAX™ pochodzące od rasowych myszy z The Jackson Laboratory, które są podawane rutynowej reinfuzji z myszami rasowymi w celu ustabilizowania integralności genetycznej, a także fenotypu tych szczepów.

JAX™ jest znakiem towarowym firmy The Jackson Laboratory zarejestrowanym w Stanach Zjednoczonych. Wszelkie prawa zastrzeżone.

Charles River Laboratories jest oficjalnym dystrybutorem myszy JAX w Europie. Kliknij w link, aby dowiedzieć się więcej.